مقدمه
به نام او كه مظهر عشق و شهادت را در زمين آفريد و ما را با نام حسين عاشق‌گرداند. حسيني كه در سرزمين كرب و بلا مردانگي خود را به صحنه نمايش گذاشته وفرزند شش ماهه خود را قرباني راه سپيد خوش بختي كرد.
حسيني كه با آوردن نامش، چشم‌ها به دريا و دل‌ها به آتشفشان‌ها مبدل مي‌شود.حسيني كه ما را با درس‌هايش به اين زندگي و دنيا آشنا كرد و به ما آموخت تنها هدفمان‌در دنيا قرب عندالله باشد. حسيني كه خود عاشق بود، اما همه را شيفته خود كرد و چه زيباشباهتي است بين قيام امام حسين (ع) و مهدي موعود (عج) آن منتقم خون حسين (ع).در اين نوشتار، با بررسي احاديثي كه از زبان امام حسين (ع) در مورد اباصالح (ع) روايت‌شده است، در مي‌يابيم كه در ساية تحقيق و غوطه ور شدن در سخنان و روايات ائمه‌اطهار خصوصاً سيدالشهدا، مي‌توان هر چه بيشتر به حد اعلايي از شناخت، محبت وعشق به ايشان دست يافت، چرا كه روح لطيف انسان هر چه بيشتر تحت تاثير و تأديب‌پرتو انوار الهي ـ كه همان قرآن و عترت است ـ قرار گيرد، زودتر و بهتر مي‌توان به سعادت‌دنيا و آخرت و كام يابي بزرگ ـ كه همان قرب الهي است ـ دست پيدا كرد.
ويژگي‌هاي امام صالح از ديدگاه امام حسين (ع)
روزي از محضر امام حسين (ع) پرسيدند: آيا حضرت مهدي متولد شده است؟فرمود: « لا، ولو ادركته لخدمته ايام حياتي؛ نه هنوز متولد نشده است، من زماني كه او رادرك كنم، همه عمر به خدمت او كمر مي‌بندم».
در كمال الدين از امام حسين (ع) روايت شده: «ما دوازده امام داريم، اول آنها اميرمؤمنان علي بن ابيطالب (ع) و آخرين آنها نهمين فرزند من است، او امامي است كه به‌حق قيام مي‌نمايد و خداوند زمين را پس از آن كه با « كفر و بي ديني اهلش» مرده باشد،به وسيله او زنده مي‌كند و هم با وي دين حق اسلام را بر همه اديان غالب مي‌گرداند، هرچند مشركان نخواهند. او غيبتي دارد كه در آن مردم بسياري از دين بر مي‌گردند و گروهي‌ديگر، بر دين‌ِ حق‌ِ اسلام ثابت مي‌مانند؛ برخي از « روي سرزنش» به آنها مي‌گويند: اگرراست مي‌گوييد موقع‌ِ ظهور امام زمان شما چه وقت است؟!»
«ان الصابر في غيبته علي الاذي و التكذيب بمنزله المجاهد بالسيف بين يدي‌رسول الله(ص)؛ آگاه باشيد آنان كه در غيبت ولي‌ّ با تحمل‌ّ رنج‌ها و تكذيب بي دينان برعقيدة خود ثابت مي‌مانند، مثل كساني‌اند كه با شمشير در ركاب رسول خدا جهاد كردند.»
از پيشگاه امام حسين (ع) سوال كردند: آيا شما صاحب اين امر هستيد؟
فرمود: «لا لكن صاحب الامر الطريد الشديد، الموتوربابيه، المكني بعمه، يَضَع‌ُسيفه علي عاتقه ثمانية اشهر؛ نه من نيستم، بلكه صاحب اين امر كسي است كه از ميان‌مردم كناره‌گيري مي‌كند، به سرزمين‌هاي دور دست مي‌رود و خون پدرش بر زمين‌مي‌ماند و از عمويش پنهان مي‌شود. آن گاه شمشير بر مي‌دارد و هشت ماه تمام شمشيربر زمين نگذارد».
هم چنين در جاي ديگر روايت است:
« قائم هذه الامه التاسع من ولدي صاحب الامر، و هو الذي يقسم ميراثه و هو حي؛قائم اين امت، نهمين فرزند من است كه او صاحب اين امر، و ميراثش تقسيم مي‌شود، درحالي كه او زنده است».
نشانه‌هاي حضرت
حارث بن مغيره مي‌گويد: به ابي عبدالله حسين بن علي (ع) عرض كردم:
امام مهدي (ع) با چه نشانه‌اي شناخته شود، فرمود: « با آرامش و وقار. عرض‌كردم: و (نيز) با چه نشانه‌اي؟ فرمود: با شناختن حلال و حرام الهي و به اين كه مردم به اومحتاج اند و او به كسي نياز ندارد».
و باز از امام حسين (ع) روايت شده كه فرمود: « در قائم ما ( آل محمد (ص)) سنتي‌از ابراهيم و سنتي از موسي و سنتي از عيسي و سنتي از ايوب و سنتي از محمد (ص) است؛
سنتي كه از نوح به ارث برده است: طول عمر است ؛
سنتي كه از ابراهيم به ارث برده است: پنهان به دنيا آمدن و كناره گرفتن از مردم‌است ؛
سنتي كه از موسي به ارث برده است: ترس و غايب شدن است ؛
سنتي كه از عيسي به ارث برده است: اختلاف مردم در مورد اوست؛
سنتي كه از ايوب به ارث برده است: بخشايش، پس از گرفتاري است ؛
سنتي كه از پيامبر اكرم (ص) به ارث برده است: ظهور با شمشير است».
امام حسين (ع) فرمودند:
«لِلمْهدي خَمس‌ُ علامات: السفياني و اليماني و الصيحة من السماء، والخسف‌بالبيداء، و قتل النفس الزكيه ؛
براي مهدي ما پنج علامت است: 1 ـ خروج سفياني ؛ 2 ـ خروج يماني ؛
3 ـ بانك آسماني ؛ 4 ـ خسف در سرزمين «بيدا» 5 ـ قتل نفس زكيّه.
و باز حارث بن مغيره مي‌گويد: به خدمت امام حسين (ع) شرف ياب شدم و عرض‌كردم: حضرت مهدي را با چه نشانه‌هايي بشناسيم؟ فرمود: «بمعرفة الحلال و الحرام وبحاجة الناس اءليه، ولايحتاج الي أحد ؛
با شناخت احكام و معارف و نياز همگان به او، و بي نيازي او از همه».
ابو يحيي نقل مي‌كند: مردي از امام حسين (ع) دربارة امامان پرسيد، حضرت‌فرمود: «دوازده نفرند كه به شمار نقباي بني اسرائيل اند، نه نفر آنان از فرزندان من‌هستند، آخرين شان، قائم آل محمد (ص) است. به يقين از رسول خدا (ص) شنيدم،مي‌فرمود: بر شما بشارت باد، بر شما بشارت باد. بر شما بشارت باد! همانا مثَل اهل بيت‌من، همچون مَثَل باغي است كه هر سال گروهي از آن (بهره مي‌گيرند) و سير مي‌شوند، تاآخرين آنان براي مردمي ظهور مي‌كند كه درياي جمعيت شان از همه گسترده‌تر و ( عمق‌و توسعة فهم و ادراكشان) از همه ژرف‌تر و پر شاخه‌تر، و در ميوه چيني وجود نوراني امام‌عصرشان از همه خوشه چين‌تر خواهد بود.
اينها همگي اهل نجات و رستگاري‌اند چگونه هلاك مي‌شوند، مردمي كه اولين‌شان من هستم و آخرين شان دوازده نفر از سعادت مندان خردمند پس از من و مسيح بن‌مريم خواهد بود؟ بله، در اين ميان، عمر نادانان ( پيرو اهل دنيا) نابود مي‌شود، آنان از من‌نيستند و من هم از آنان نيستم.
ارتباط بين حوادث كربلا و ظهور مهدي
روايت شده است كه ظهور حضرت مهدي (عج) با حوادث كربلا رابطة خاصي پيداكرده، كه از آن جمله است:
1 ـ در تمام ايام مربوط به حضرت ولي عصر (عج) زيارت امام حسين (ع) وارد شده‌است، چون شب نيمه شعبان و شب قدر ؛
2 ـ آغاز قيام جهاني حضرت مهدي (عج) طبق روايات فراواني در روز عاشوراخواهد بود؛
3 ـ در بيشتر احاديث كه از وجود مقدس رسول اكرم (ص) در خصوص آن مصلح‌جهاني وارد شده به وسيلة امام حسين (ع) به عناويني، چون ( از تبار پسرم حسين (ع))، (از نسل اين پسرم)، (نهمين فرزند پسرم حسين) معرفي شده است ؛
4 ـ سفر تاريخي امام (ع) كه از مكه معظمه به مقصد كوفه آغاز شد و به مقصدنرسيد، توسط فرزند رشيدش تكميل مي‌شود و پايتخت حكومت جهاني آن حضرت،شهر كوفه خواهد بود ؛
5 ـ وجود مقدس ولي ا... اعظم طبق روايات همواره به ياد جد بزرگوارش امام‌حسين (ع) هر صبح و شام اشك مي‌ريزد.
از جمله عبادت‌هاي بسيار مهم و با فضيلت در شب نيمة شعبان زيارت حضرت‌سيدالشهدا (ع) است و البته در اين جا اين سؤال پيش مي‌آيد كه ولادت حضرت‌مهدي(عج) چه ارتباطي با زيارت امام حسين (ع) دارد كه در شب تولد امام زمان (عج)زيارت حضرت اباعبدالله حسين (ع) مستحب است؟ ممكن است، گفته شود: چون امام‌حسين(ع) جد بزرگوار آن حضرت است با اين زيارت، ولادت فرزندش را به ايشان تبريك‌مي‌گوييم، ولي اين سخن از جهاتي نمي‌تواند درست باشد، زيرا كه در اين صورت زيارت‌حضرت امام حسن عسكري (ع) مناسب‌تر بود، چرا كه آن حضرت پدر بلا واسطه و امام‌حسين (ع) پدر با واسطه امام زمان (عج) است و اگر گفته شود امام حسين (ع) چون پدربزرگ است، زيارتش، زيارت بقية ائمه معصومين : مانند امام حسن عسكري (ع) نيزهست. در اين صورت گوييم زيارت حضرت اميرالمؤمنين و يا زيارت رسول الله (ص)
مناسب‌تر خواهد بود. زيرا آن دو بزرگوار پدر ائمه‌اند، پس با اين مقدمات بايد گفت:حقيقت مهم‌تر از اينها است.
زيارت امام حسين (ع) در اين شب حاكي از رابطة مخصوص و پيوند آسماني قيام‌كربلا و نهضت امام حسين (ع) با حضرت مهدي (عج) است، زيرا در اين قيام مقدس‌آسماني رهبر و پيشواي نهضت حسين بن علي (ع) بر خاك و خون كشيده مي‌شود و دراين جهاد مقدس اصحاب و ياران سلحشور و با وفايش به لقاء ا... مي‌پيوندند و همه‌مي‌دانيم كه انتقام خون مقتول بر عهدة وصي و فرزند مقتول است.
خداوند مي‌فرمايد: (و من قتل مظلوما جعلنا لوليه سلطانا)؛ كسي كه مظلوم‌كشته شد و به دست ستمگران و مردم جفا پيشه از پاي درآمد، براي ولّي‌ِ او سلطنت وقدرت قرار داديم».
لذا ولي‌ّ دم‌ِ امام حسين (ع) حضرت مهدي است و امر انتقام و خون خواهي به‌دست آن حضرت مي‌باشد.
ويژگي‌هاي امام هنگام ظهور
امام حسين (ع) فرمود:
« اگر مهدي آل محمد (ص) قيام كند، مردم او را نشناسند، زيرا او به سوي آنان‌مي‌آيد، در حالي كه جواني رشيد است و از بزرگ ترين آزمون ها اين است كه صاحب مردم( امام زمان)، جوان ظهور مي‌كند، در حالي كه آنان مي‌پندارند، او پيرمردي كهن سال‌است.»
از احمد بن محمد بن احمد بن طلحة خراساني از علي بن حسين از اسماعيل بن‌مهران از عمرو بن ايان از عمرو بن ثمر از جابر از ابي جعفر (ع) مثل اين حديث روايت‌شده است.
و در تفسير آيه (اقترب الساعة) صاحب تفسير از احمد بن ادريس و از ابي‌عبدا... از ابن نويد از حسين بن احمد سنقري از يونس بن حسين و از ابي عبدا... (ع) درقول خداي تعالي (مدهامتان) روايت كرده كه آن حضرت فرمود كه در مابين مكه ومدينه نخلستان‌ها به هم متصل مي‌شوند، يعني در وقت ظهور. (يريدون ليطفئوا نوراللهبافواههم و الله مُتّم‌ُ نوره) ؛ اراده مي‌كنند كه با دهان‌هاي خود نور خدا را خاموش نمايند وحال آن كه خدا نور خود را تمام كننده است».
صاحب تفسير گويد: خدا با قائم اتمام نور خواهد نمود. او را بر همه مذاهب و اديان‌غالب مي‌كند. در آن وقت كسي غير از خدا عبادت نمي‌شود. اين است معناي حديث كه‌زمين را پر از عدل مي‌كند؛ چنان كه پراز ظلم و جور كرده است: (و اُخري تحبّونها نصرمن الله و فتح قريب) را به فتح قائم تاويل كرده.
(حتي اذا رأوا ما يوعدون)؛ وقتي كه قائم (عج) و امير المؤمنين را كه به ايشان‌وعده مي‌شود، مي‌بينند.
(فسيعلمون من اضعف ناصراً واقل عددا)؛ پس به زودي مي‌داند كه كيست‌ضعيف تر و كمتر از حيث ياور و ناصر».
(انهم يكيدون كيدا و اكيد كيدا فمهّل الكافرين أمهلهم رويدا)؛ به درستي كه‌ايشان حيله مي‌كنند، حيله كردني، و من حيله مي‌كنم، حيله كردني و ايشان را ـ يا محمد ـاندكي مهلت بده .
صاحب تفسير گفته كه هر آيينه قائم مبعوث مي‌شود و انتقام از ظالمان بني اميه وقريش مي‌گيرد. صاحب تفسير از احمد بن ادريس از محمد بن عبدالجبار از ابن ابي عميراز حماد بن عثمان از محمد بن مسلم روايت كرده كه مي‌گويد: از ابي جعفر پرسيدم: از قول‌خدا (والليل اذا يغشي) آن حضرت فرمود: مراد اميرالمومنين است كه در دولت باطل‌ظلمت‌ِ نفس ستم به او احاطه نمود و نور ديده‌اش را خاموش كرد و مامور گرديد كه صبرنمايد، گفتم: (والنهار اذا تجلّي) فرمود: نهار عبارت از قائم است، زماني كه قيام كرد، بردولت باطل غالب مي‌شود. خداي تعالي در قرآن براي خلق مثل‌ها آورده و با آنها با پيغمبرخود خطاب نموده غير از او كسي آنها را نمي‌داند: (قل ارايتم ان اصبح ماءكم غوراً فمن‌ياتيكم بماء معين) صاحب تفسير گويد: اگر خود امام شما غايب شود، پس چه كسي‌براي شما امامي مي‌آورد كه مانند او باشد.
شيخ صدوق در كتاب «ثواب الاعمال» از ابن وليد از صفا از عباد بن سليمان ازمحمد بن سليمان و او از پدرش روايت كرده: به ابي عبدالله (ع) گفتم (هل أتيك حديث‌الغاشيه) فرمود: مراد قائم (ع) است، ظالمان را با شمشير احاطه مي‌كند. راوي مي‌گويدكه گفتم: (وجوه يومئذ خاشعه) آن حضرت فرمود: به قائم (عج) خضوع مي‌كنند وطاقت ابا و امتناع ندارند، گفتم: (عامله) فرمود: عمل به غير از ظهور قائم ايمان به اونياورد، هر چند كه به ساير ائمه ايمان آورده باشد. ايمان آوردنش به قائم (عج) در وقت‌ظهور سودي نخواهد داشت. كمال الدين از ابن متوكل از محمد عطار از ابن عيسي از عمربن عبدالعزيز از جماعتي از اصحاب ما، ايشان از داود رقي از ابي عبدالله (ع) در خصوص‌قول خداي تعالي: (الذين يؤمنون بالغيب) روايت كرده آن حضرت فرمود: ايمان به‌غيب اعتقاد به قيام قائم است. و در كتاب « الامام الحجة ابن الحسن االعسكري» از حضرت امام باقر از پدرش امام علي بن الحسين از پدرش امام حسين رسيده: «آن گاه كه ائمه معصومين درگير وگرفتار جور مخالفان قرآن و خلفاي جابر شدند، مردي از ما به حق قيام كند و 313 نفر ازمردان جانباز و ياران مخلص، او را ياري دهند، با تأييد الهي و پرچم پيغمبر به جانب‌مدينه روان مي‌گردد، از ميان بيداء كه مي‌گذرد، مي‌گويد: اين جا همان مكاني است كه‌خداوندِ قوي (حنيف) عذابش را بر زمين فرو مي‌بارد».
امام حسين (ع) فرمود: « خدا قائم ما (آل محمد (ص) را آشكار مي‌كند، تا ازستمكاران انتقام بگيرد؛ عرض شد: اي فرزند رسول خدا قائم شما كيست؟ فرمود: نهمين‌فرزند از فرزندان پسرم، محمد بن علي (ع)، او حجة بن الحسن بن علي بن محمد بن‌علي بن موسي بن جعفر بن محمد بن علي، فرزندم مي‌باشد و او همان كسي است كه‌زماني طولاني غايب مي‌شود. سپس ظهور مي‌كند و زمين را پر از عدل و داد مي‌سازد، به‌همان سان كه از ظلم وجور پر شده است».
تفسير آيات از زبان امام حسين
(هل اتيك حديث الغاشية * وجوه يومئذ خاشعة * عاملة ناصبة * تصلي ناراحامية.)
سهل بن محمد از حضرت ابي عبدالله نقل مي‌كند: مراد از حديث غاشيه، قائم‌مهدي است كه با شمشير خروج مي‌كند و كساني كه به غير حق بر مردم سلطنت مي‌كنند،مي‌جنگند.
(والفجر * وليال عشر * والشفع والوتر * والليل اذا يسر)
حضرت ابي عبدالله فرمود: مراد از فجر، فجر ظهور قائم است و شب‌هاي عشر،دولت ائمه تا دولت قائم است.
(والشمس و ضُحيها * و القمر اذا تليها * و النهار اذا جلّيها * و الليل اذايغشيها)
سليمان ديلمي از ابي عبدالله نقل مي‌كند: كه در اين سوره معناي شمس و قمرسوال كردند، فرمود: شمس شخصيت رسول خدا (ص) و قمر امير المؤمنين و نهار فاطمه‌الزهرا و مراد «جلّيها» نسل فاطمه زهرا مخصوصاً مهدي قائم است و «وضحيها» قيام‌قائم است.
(والليل اذا يغشي * و النهار اذا تجلي)
از حضرت ابي عبدالله روايت شده كه مراد از شب، تاريكي دولت ابليس است ونهار، متجلي دولت قائم آل محمد(ص) است.
(امن يجيب المضطر اذا دعاه‌ُ و يكشف السوء و يجعلكم خلفاء الارض)
از حضرت ابي عبدالله (ع) روايت است كه فرمود: قائم ما وقتي خروج مي‌كند، واردمسجد الحرام مي‌شود و رو به قبله مي‌ايستد و پشت به ديوار كعبه مي‌دهد و دو ركعت نمازمي‌خواند و با صداي بلند مي‌گويد: « ايها الناس انا أولي الناس بآدم يا ايهاالناس انا أولي‌الناس بابراهيم يا ايهاالناس انا اولي الناس باسماعيل يا ايهاالناس انا اولي الناس بمحمدثم يرفع يده الي السماء و يدعو و يتضرع حتي يقع علي وجهه و هو قول ا... عز و جل (امن‌يجيب المضطر اذا دعاه و يكشف السوء و يجعلكم خلفاء الارض أءله مع الله قليلا ماتذكرون)؛ اي مردم! من اكنون اولي‌تر از آدم و از ابراهيم و از اسماعيل و از محمد (ص) به
شما هستم. آن گاه دست بلند كند و دعا و تضرع نمايد و مي‌خواند آيا كسي هست اجابت‌كند مضطر را، و بدي‌هاي واردة بر او را برطرف كند. آري، قرار داد خداوند خلفاي خود را درزمين. آيا با وجود خداي يكتا، خدائي هست، ليكن مردم اندكي يادآور اين حقيقت‌اند.
در كتاب مسطور از علي بن احمد از عبدالله بن موسي از برقي از پدرش از محمدبن سليمان از ابي بصير از ابي عبدالله در آيه معروف (يعرف المجرمون بسيماهُم)روايت كرده كه آن حضرت فرمود: خدا مجرمان را مي‌شناسد، ليكن قائم (عج) ايشان را ازسيما و صورت مي‌شناسد و با شمشير ايشان را مي‌زند.
مفصل بن عمر روايت كرده كه از ابي عبدالله تأويل آيه: (ولنذيقنهم من العذاب‌الادني دون العذاب الاكبر) را پرسيدم، فرمود: عذاب ادني گراني نرخ‌ها و قحط، و عذاب‌اكبر شمشير مهدي است.
در تفسير مزبور از پدر قائم (عج) از ابن ابي عميد از ابن مكان از ابي عبدالله (ع) درتاويل آية شريفه. (اذن للذين يقاتلون بانهم ظلموا و ان الله علي نصرهم لقدير) روايت‌كرده كه آن حضرت فرمود: اهل سنت مي‌گويند كه اين آيه در شأن رسول خدا و آل او نازل‌شد وقتي كه قريش آن حضرت را از مكه بيرون كردند. نه، چنين نيست، بلكه مراد از آيه‌قائم (عج) است كه براي خون خواهي امام حسين (ع) خروج خواهد كرد. حاصل ومضمون آيه اين است كساني كه مظلوم شده‌اند، در قتال مأذون مي‌شوند و خدا به ياري‌ايشان قادر است. ايضاً در تفسير (و من عاقب بمثل ما عوقب به ثم بغي عليه‌لينصرنه‌الله) ذكر كرده كه هر كس ارادة كشتن پيغمبر و ستم بر او نمايد، هر آيينه خدا او را با قائم (عج) ياري خواهد كرد. هم چنين در كتاب مذكور آمده است:
(الذين اءن مكناهم في الارض اقاموا الصلوة و اتوا الزكوة)؛ هر گاه ايشان را درروي زمين متمكن نمائيم، اقامة نماز و اداي زكات مي‌كنند.
از ابي الجارود از ابي جعفر (ع) روايت كرد، كه آن حضرت فرمود: اين آيه در شأن‌آل محمد است تا آخر ائمه و مهدي و احجاب او. خداي تعالي ايشان را به مشرق و مغرب‌زمين ملك گرداند و دين را ظاهر مي‌كند و بدعت و باطل را محو مي‌كند ؛ چنان كه‌سفيهان، حق را مضمحل كردند و در آن وقت ظلم و ستم اصلاً ديده نمي‌شود و امر به‌معروف و نهي از منكر مي‌كنند؛ در تغيير مذكور (ان نشأننزل عليهم من السماء آية فظلت‌اعناقهم لها خاضعين)؛
هرگاه بخواهيم از آسمان بر ايشان آيتي نازل مي‌كنيم، آيتي كه گردن‌هاي ايشان‌در مقابل آن ذلت و فروتني قبول مي‌كنند.
از صالح بن سهل از ابي عبدالله (ع) روايت كرده كه آن حضرت فرمود: آيه: (وقضينا الي بني اسرائيل في الكتاب لتفسدُن في الارض مرتين)؛ ما به بني اسرائيل دركتاب ـ تورات ـ اعلام كرديم كه دوبار در زمين فساد خواهيد كرد، عبارت از كشته شدن‌امير مؤمنان (ع) و ضربت خوردن حسن بن علي (ع) است (و لتعلن علوا كبيرا)؛سركشي بزرگي مي‌كنيد، عبارت از كشتن امام حسين (ع) (فاذا جاء وعد اوليهما)؛هنگامي كه وعده اولي (وقت انتقام) فرا رسد وقتي است كه وعدة خونخواهي امام‌حسين(ع) رسيد (بعثنا عليكم عبادا لنا اولي باس شديد فجاسوا خلال الديار) در آن‌وقت خداي تعالي پيش از خروج قائم قومي بر مي‌انگيزاند كه اگر به هر يك از دشمنان‌آل‌محمد 6 دست يابند او را مي‌كشند، (و كان وعدا مفعولا) اين وعده‌اي است كه‌پيش از قيام قائم (عج) خواهيد رسيد، (ثم رددنا لكم الكرة عليهم و امددناكم باموال
وبنين و جعلناكم اكثرا نفيرا) بار ديگر شما را بر آنان پيروز مي‌گردانيم، منظور خروج‌امام حسين است كه در ميان هفتاد و دو تن از ياران خود قرار دارد و هر يك از آنان‌شمشيرهاي زرفام دولبه‌اي بر دست دارند. و به مردم روي مي‌كنند و مي‌گويند: اين‌امام‌حسين(ع) است با اصحاب خود خروج كرده تا مؤمنين شك نكنند و او دجال وشيطان نيست، واين در حالي است كه امام زمان (عج) پشت سر آنان است.
وزماني كه به اعتقاد مومنين رسوخ نمود كه او امام حسين (ع) است ديگر شك درخصوص آن نمي‌كنند.
بعد از آن امام حسين (ع) به مردم مي‌رسد كه حجت قائم (عج) ميان آنان‌ظاهرترين مردم است ؛ آن گاه مومنين قول او را تصديق مي‌كنند. وقتي كه حجت (عج) راوفات مي‌رسد امام حسين او را غسل و كفن و حنوط كرده و در قبرش داخل لحد مي‌گذارد.چرا كه كارهاي وصي را جز وصي نبايد انجام دهد.
ابراهيم در حديث خود افزوده، امام حسين (ع) آن قدر سلطنت مي‌كند كه‌ابروهايش پيش چشم هايش مي‌افتد.
محمد بن ابراهيم در كتاب « الغيبه» از ابي علي اشعري از محمد بن علي ازعبدالله بن قاسم از مفضل از ابي عبدالله (ع) روايت كرده كه از آن حضرت در مورد آيه: (واذا نقر في الناقور) سؤال كردند، فرمود: از ما امامي است مخفي، زماني كه خدا اراده ظهوراو نمود، به دلش وحي مي‌گذارد. پس آن وقت ظاهر مي‌شود و به امر خدا قيام مي‌كند دركتاب مذكور، از ابن بطائني از پدرش وهب، ايشان از ابي بصير از ابي عبدالله (ع) از آيه:(وعد الله الذين آمنوا منكم و عملوا الصالحات ليستخلفنهم في الارض كما استخلف‌الذين من قبلهم و ليمكنن لهم دينهم الذي ارتضي لهم و ليبدلنهم من بعد خوفهم امنايعبدونني لايشركون بي شيئا) روايت كرده كه آن حضرت فرمود: كساني كه خدا ايشان
را خليفه مي‌كند، قائم و اصحاب اويند.
در اين كتاب، از ابن عقده از احمد بن زياد از علي بن صباح از حسن بن محمدخضرمي از جعفر بن محمد از ابراهيم ابن عبدالحميد از اسحاق ابن عبدالعزيز از أبي‌عبدالله (ع) در آيه: (ولئن اخرنا عنهم العذاب الي امة معدوده)؛ روايت كرده كه حضرت‌فرمود: عذاب عبارت است از خروج قائم (عج) و امت معدوده، اصحاب آن حضرتند كه به‌عدد اصحاب «بدر»اند.
از ابن عقده از احمد بن يوسف از ابراهيم مهران از حسن بن علي از پدرش ازوهب از ابي بصير از ابي عبدالله در آية: (فاستبقواالخيرات اينماتكونوا يأت بكم اللهجميعاً) روايت كرده كه حضرت فرمود: اين آيه در شأن قائم (عج) نازل شده است، او واصحابش جمع مي‌شوند در وقتي كه پيش از ظهور حضرت؛ آن وقت، تعيين نشده است.
از علي بن حسن مسعودي از محمد عطار از محمد بن حسن از محمد بن كوفي ازابن بخران از قاسم ابي بصير از ابي عبدالله (ع) در آيه (اذن للذين يقاتلون بانهم ظلموا وان الله علي نصرهم لقدير) روايت كرده كه اين آيه در شان قائم (عج) و اصحابش نازل‌شده است.
علي بن الحسين به اسناد خود از ابي عبدالله (ع) روايت مي‌كند كه فرمودند: « يقوم‌القائم و ليس في عنقه بيعة لاحد».
مهدي قيام مي‌كند، در حالي كه در گردنش بيعت كسي نيست، تا مجبور به اطاعت‌و رعايت شود و لذا قانون اسلام را كاملا اجرا مي‌فرمايد و دين را زنده مي‌كند.
حضرت ابي عبدالله (ع) فرمود :
«يخرج القائم يوم السبت يوم عاشورا يوم الذي قتل فيه الحسين» .
روز خروج امام زمان، روزشنبه عاشوراي حسين (ع) خواهد بود و بين ركن و مقام‌ظاهر شود و جبرئيل او را ملامت نمايد و در روايت ديگر فرمود: در روز وتر روز فرد 1 ،3، 5،7 ،9 خواهد بود.
ابن فضال به اسناد خود از حضرت ابي عبدالله (ع) نقل مي‌كند كه فرمودند: ازعلامات مصلح: صيحه آسماني، خروج سفياني و خسف بيداء، خروج يماني، قتل نفس‌زكيه و غيره است .
حديث بن مفيده انصاري گفت: از ابي عبدالله حسين بن علي (ع) پرسيدم:مهدي را به چه علامت بشناسيم؟ فرمود: با راستي و سنگيني. باز پرسيدم: به چه چيزهافرمودند: به شناختن حلال و حرام و نيازمندي مردم به او و بي نيازي او از مردم.
رهبر آزادگان، امام حسين (ع) نيز در وصيت خود به محمد بن حنفيه مي‌نويسد :
« و اني لم اخرج اشرا و لابطرا و لامفسدا و لا ظالما و لكن خرجت لطلب الاصلاح‌في امة جدي رسول الله و اريد أن امر باالمعروف و انهي عن المنكر و اسير بسيرة جدي وابي؛
من براي جاه‌طلبي و نشاط شوق به مقام و رياست خارج نشدم، نه درصدد فساد وخرابكاري ام و نه قصد ستم كاري دارم و لكن خارج شدم، براي اصلاح امت جدم وتصميم من اين است كه امر به معروف و نهي از منكر كنم و به سيره و روش جدم و پدرم‌رفتار كنم و راه و خط مشي آنان را تعقيب و پيروي كنم.
اكنون ولي عصر امام زمان (عج) از همين دودمان است و خط مشي او ادامه راه وروش پدران گرامي و اجداد طيبش خواهد بود، براساس اين آيه كه: (الذين ان مكنا هم‌في الارض اقاموا الصلاة و اتوا الزكوة و امروا بالمعروف و نهوا عن المنكر و لله عاقبه‌الامور)؛
كساني كه اگر به آنان در زمين تمكن و قدرت قرار داديم، نماز را بر پا مي‌دارند وزكات مي‌دهند و امر به معروف و نهي از منكر مي‌كنند و عاقبت كارها از آن خداوند است .
بر حسب روايات شريفه، اين آية كريمه، نظر به حكومت اسلامي و دولت آسماني‌امام زمان و ياران او دارد و يا بهترين نمونه و مصداقش، آن است ..
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
